کشتی به گِل نشسته؛ چرا بازی Skull and Bones شکست خورد؟

کلاس درس منهدم کردن ایده خوب و پتانسیل بالا.

یوبی سافت سوار یک چرخ‌دستی با چرخ‌های لنگان است که روزبه‌روز، با تصمیمات اشتباه بیشتر و پیاده‌سازی نه‌چندان ماهرانه ایده‌های متفاوت، هر ویژگی خوبی را که یک روزی از این کمپانی می‌شناختیم به‌مرور زمان جلوی چشم ما مثله می‌کند.

خوشبختانه هنوز با وجود قسمت‌های جدید فرنچایز Assassin’s Creed و بازی Rainbow Six Siege، سودآوری کماکان در یوبی سافت جریان دارد که ورشکستگی راهش را به این کمپانی پیدا نکند؛ اما اگر یوبی سافت به کشتن ایده‌های محبوبش ادامه دهد، خیلی دور نیست که آقایان مایکروسافت، این کمپانی را کامل خریداری کنند.

بازی Skull and Bones قرار بود که یکی از همین ایده‌های برنده و فرنچایزهای جریان‌ساز یوبی سافت باشد که همه‌چیز در نمایش‌های آن باعث می‌شد تا طرفدارهای یوبی سافت، به رقم خوردن یک نقطه کلیدی در این صنعت امیدوار باشند.

بازی که ایده ابتدایی آن از بازی Assassin’s Creed: Black Flag برداشته شده بود؛ دنیایی که در آن باید کشتی خود را بسازید و در دنیای بی‌کران اقیانوس‌ها و دریاها سیر کنید و تبدیل به بزرگ‌ترین و قوی‌ترین نیروی موجود در آب‌‌های آزاد شوید.

اما این بازی بعد از چندین سال انتظار و بارها تاخیر خوردن، نتوانست آن‌چنان که باید، موردانتظار علاقه‌مندان بازی ظاهر شود. اما دلیل این شکست بزرگ چیست؟ در این مقاله قرار است که نگاهی به دلایل شکست بازی Skull and Bones بیندازیم.

انتظار طولانی …

دلیل اول، کاملا واضح است؛ زمانی که برای اولین بار نمایش‌های بازی Skull and Bones را مشاهده کردیم، انتظار و هایپ موجود به اندازه‌ای زیاد بود که شاید به هیچ‌وجه فکر نمی‌کردیم که یک روز، اسکال اند بونز به سرنوشت حال حاضرش دچار شود.

اما اگر هایپ و هیجان انتظار یک بازی، مثل قطار سریع‌السیری باشد، استودیوی سازنده آن اثر باید حواسش باشد که این قاطر سریع‌السیر سریعا ایستگاه‌های مختلف را ترک می‌کند و به مقصد آخر می‌رسد.

بازی Skull and Bones زمانی که رونمایی شد، قرار بود که یک بازی بزرگ و مهم باشد؛ اما تاخیرهای پیاپی که به این بازی خورد، باعث شد که به مرور زمان ارزش آن انتظار شیرین برای طرفدارهای بازی از بین برود و طعم تلخ از بین رفتن هایپ، جدی‌تر از همیشه شود.

تاخیرهای پیاپی این بازی به اندازه‌ای در دنیای بازی‌های ویدیویی تکرار شد که به مرور زمان، میم‌های زیادی بر اساس این موضوع ساخته شد؛ حتی کمی قبل از انتشار رسمی این بازی هم، کسی باور نمی‌کرد که در نهایت و در سال ۲۰۲۴ قرار است این بازی را تجربه کنیم.

این بازی قرار بود که در اواخر سال ۲۰۱۸ منتشر شود و حالا ۶ سال از زمان انتشار اولیه این بازی گذشته است؛ به ترتیب، این بازی تاخیرهای دو ساله دریافت کرد که بخشی از آن به خاطر همه‌گیری کرونا بود اما تاخیرهای قبل و بعد کرونا، موضوعی نبود که طرفدارهای بازی بتوانند به راحتی از آن بگذرند.

بعد از این همه سال، حقیقتا انتشار بازی Skull and Bones دیگر از آن اهمیت اولیه خارج شده بود؛ با این که نمایش‌های بازی بسیار جذاب بود، اما مفهوم و ایده کلی بازی به اندازه‌ای خاص‌پسند بود که قطعا نمی‌توانست به اندازه عنوانی مثل Cyberpunk 2077، بازه انتظار منطقی را در بر داشته باشد.

… در کنار انتظارات بیجا!

یوبی سافت این بازی را تحت عنوان بازی AAAA معرفی کرده است؛ یعنی بودجه‌ای که یوبی سافت برای ساخت این بازی در نظر گرفته، حتی بیشتر از بازی‌های بزرگ امروزی است و باید اعتراف کرد که این ادعا، کاملا درست است.

یوبی سافت برای ساخت بازی Skull and Bones، از بودجه‌ای بیشتر از ۲۰۰ میلیون دلار استفاده کرده است که بازی بزرگی همچون GTA V هم چنین مقداری از بودجه را مصرف کرده است.

اما هر چقدر پول و بودجه زیادی را روی یک اثر صرف کنید، باز هم دلیل نمی‌شود که با یک بازی AAAA روبه‌رو باشیم. یوبی سافت به اندازه‌ای انتظارات بیجا را در ذهن مخاطب‌‌ها ایجاد کرد که همه ما انتظار یک شاهکار را داشتیم؛ اما نتیجه نهایی که از اسکال اند بونز دیدیم،‌ کاملا خلاف این انتظارات بود.

شاید اگر این بازی در زمان انتشار اولیه‌اش یعنی شش سال پیش منتشر می‌شد، می‌توانست نتیجه بهتری را به دست آورد؛ اما زمانی که این بازی را در سال ۲۰۲۴ تجربه می‌کنیم، کاملا متوجه این موضوع می‌شویم که المان‌ها و مکانیزم‌های این بازی قدیمی هستند.

انتظارات ما یک بازی کاملا متفاوت و مدرن‌تر بود؛ اما به نظر می‌رسد که استانداردهای گیمپلی بازی اسکال اند بونز حتی برای سال ۲۰۱۸ هم متوسط است. بخشی از این موضوع هم قطعا تقصیر پلیرها است.

به هیچ‌وجه نباید از یک بازی خاص‌پسندی همچون بازی Skull and Bones انتظار می‌داشتیم که تبدیل به یک اعجوبه در صنعت بازی‌های ویدیویی شود؛ اما بیش‌فروشی یوبی سافت هم در این موضوع قطعا تاثیرگذار بود.

ناقص، حتی بعد از شش سال!

در تمام این بحرانی که یوبی سافت در پیش می‌برد، یک بارقه امید وجود دارد و بارقه امید آن است که بازی Skull and Bones، می‌تواند تبدیل به بازی بسیار بهتری شود. بعضی از المان‌های این عنوان مثل سیستم راندن کشتی و دنیای بزرگ بازی بسیار جذاب است.

موضوعی که شاید بیشتر از هر موضوع دیگری در بین نقاط انتقاد طرفداران این بازی وجود دارد، این است که بازی Skull and Bones به هیچ‌وجه شبیه به بازی کاملی نیست که طرفداران بازی انتظار آن را داشتند.

این موضوع، به خصوص در بخش مراحل بازی کاملا به چشم‌ می‌آید؛ تنها چند ساعت از تجربه بازی نمی‌گذرد که به خوبی متوجه این موضوع می‌شوید که مراحل بازی به شکل چشم‌گیری تکراری می‌شوند و نمی‌توانید یک لوپ دنباله‌دار را ادامه بدهید.

این در حالی است که این بازی تقریبا نزدیک به یک دهه است که در دست ساخت قرار دارد و این که سازندگان بازی بعد از این همه سال نتوانستند فکری به حال مشکل محتوایی این بازی کنند، نشان می‌دهد که ایده ساخت این بازی از همان ابتدا هم یک ایده اشتباه بوده است.

همانطور که گفتم، مشکل محتوایی موضوعی نیست که برطرف نشود؛ خوشبختانه تا به حال بازی‌های موردانتظار زیادی بوده‌اند که بعد از شکست خوردن، مجددا به حالت عادی بازگشتند و مشکل محتوایی و عملکردی خود را برطرف کردند. بازی‌هایی مثل Cyberpunk 2077 یا No Man’s Sky که در حال حاضر به بهترین ورژن خود رسیده‌‌اند.

اما متاسفانه، در حال حاضر یوبی سافت هیچ برنامه‌ای برای بهبود این بازی ندارد و بازی Skull and Bones یک محصول ناقص است که به راحتی نمی‌توانید آن را حتی با چاشنی فوق‌العاده مادها هم قابل هضم کنید.

حریص‌ها آخر فیلم کشته می‌شوند

حقیقتا از این بحث همیشگی پرداخت‌های درون بازی یا میکروترنزاکشن‌ها، خسته شده‌ام؛ تا چه زمانی قرار است که استودیوهای بازی‌سازی به خاطر این موضوعات موردانتقاد قرار بگیرند و هیچ‌وقت درس عبرتی از آن دریافت نکنند.

پرداخت‌‌های درون بازی همیشه یک موضوع بسیار تاثیرگذار در محبوبیت یا منفوریت یک بازی بوده‌اند؛ البته همیشه پرداخت‌های درون بازی، به این معنی نیستند که نمی‌توان با منطق آن‌ها کنار آمد.

بعضی اوقات، پرداخت‌های درون بازی طوری در دل بازی تعبیه شده‌اند که واقعا وسوسه می‌شویم که بابت آن‌ها پولی بپردازیم و پرداختن این پول در نهایت یک سرگرمی مضاعف را با خود به همراه دارد.

اما داخل بازی Skull and Bones، قرار نیست که شاهد این پرداخت‌های درون بازی منطقی باشیم؛ به نظر می‌رسد که یوبی سافت قصد دارد که این بودجه ۲۰۰ میلیون دلاری را به هر نحوی که شده، حتی با پرداخت‌های غیرمنطقی، از جیب پلیرها خالی کند.

در اکثر نقد و بررسی‌هایی که از این بازی منتشر شده، پرداخت‌های درون بازی نکته منفی بسیار مهمی است که به نظر می‌رسد یوبی سافت فعلا روی آن اصرار دارد و قرار نیست که به این زودی‌ها، جایی برود.

به خصوص که یوبی سافت برنامه بلند مدتی روی محتوای فصل‌محور چیده است و قیمت‌های نه چندان منطقی روی این فصل‌بند‌ی‌های قرار داده؛ روشی که شاید یک دهه پیش از مد افتاد و کمپانی‌های کمی سراغ این حالت از پرداخت رفته‌اند.

از کشتی پیاده نشو

همانطور که پیش‌تر هم گفته بودم، این بازی از لحاظ نبردهای دریای و کنترل کشتی، واقعا وظیفه خود را به خوبی انجام داده است. زمانی که شما در حال درنوردیدن دریاها و اقیانوس‌ها هستید، حس و حال خوبی در بازی جریان دارد.

اما مساله این است که شما قرار نیست برای همیشه در این کشتی باشید و بعضی اوقات باید کشتی خود را رها کرده و بازی را به شکل پیاده دنبال کنید که پیاده بودن در این بازی شروع دریایی از نکات منفی در گیمپلی بازی است.

هر چقدر که سازندگان سعی کرده‌اند که بخش کشتی‌رانی و دریانوردی را جذاب پیاده‌سازی کنند، به همان اندازه هیچ وقتی روی بخش پیاده‌روی بازی نگذاشته‌اند و بازی در این بخش به شدت خالی از محتوا است.

در این بخش،‌ صرفا شاهد یک لوپ تکراری هستیم که باید در آن یک سری مراحل تکراری را انجام دهید؛ مساله اصلی این است که بخش‌های پیاده‌روی در بازی بسیار حیاتی هستند و بدون انجام دادن این موارد، نمی‌توانید به مراحل کشتی‌رانی بازگردید.

بخش زیادی از مراحل پیاده‌روی به گشت و گذار داخل «قلعه دزدان دریایی» سپری می‌شود که این محیط در حقیقت یک هاب است که اکثر پی‌ریزی‌های گیمپلی اصلی را در آن انجام می‌دهید و خیلی از ماموریت‌های بخش اصلی را در این مکان بریف خواهید شد.

امیدواریم که در آینده نه چندان دور، یوبی سافت فکری به حال این بخش کند که از لحاظ پیاده‌سازی، واقعا ضعیف عمل کرده و یکی از نقاط منفی کل بازی محسوب می‌شود و نمی‌توان هیچ‌جوره از شر آن خلاص شد.

شروع ضعیف

یکی از مشکلات اصلی بازی، از همان ابتدا شما را درگیر خود می‌کند؛ معمولا وقتی یک بازی ویدیویی را آغاز می‌کنیم، انتظار داریم که جذابیت گیمپلی را از همان ابتدا متوجه شویم و به قول معروف، اینترو یک قلابی باشد که ما را به خود بکشد.

اما ریتم ابتدای بازی به اندازه‌‌ای کند است که از همان ابتدا قصد بارها قصد ول کردن بازی را خواهید داشت؛ این در حالی است که یوبی سافت طی چند سال اخیر و با انتشار قسمت‌های مختلف از سری Assassin’s Creed نشان داده که در ایجاد یک روایت و ریتم جذاب و درگیرکننده، هنر زیادی دارد.

از طرفی دیگر،‌ ریتم ابتدای بازی، روایت و داستان بسیار نخ‌نما و تکراری است. یعنی سوژه‌ای که یوبی سافت به سراغ آن رفته به راحتی یک از دست‌خورده‌ترین سوژه‌هایی است که ممکن است به آن روبه‌رو شوید.

ایده کلی داستان این است که شما در ابتدا کاپیتان یا بهتر است بگوییم که ناخدای یک کشتی دزد دریایی هستید و در یک نبرد بسیار سهمگین، شکست می‌خورید و تقریبا هر چیزی که با خود در اختیار دارید را از دست می‌دهید.

حالا افرادی شما را در خشکی پیدا می‌کنند و شما را به شکل غیرمنطقی‌ای، تبدیل به ناخدای کشتی داغون و کهنه خود می‌کنند؛ حالا شما باید تمام تلاش خود را بکنید که این کشتی را به مرور زمان بسیار بزرگ‌تر کنید.

چشیدن طعم قدرتمند بودن و بازگشت به مرحله اول و آشنا شدن آب‌دوغ‌خیاری با بعضی افراد دیگر که از ناکجاآباد به شما اختیار کشتی‌شان را می‌دهند، موضوعی است که دیگر صنعت بازی‌های ویدیویی با آن چندان ارتباط برقرار نمی‌کند.

به این خاطر که مخاطب‌ها از لحاظ شعور روایت و داستان بسیار بهتر از گذشته شده‌اند و دیگر تاب و توان داستان‌های این شکلی را ندارند اما یوبی سافت به نظر می‌رسد که در این زمینه، با بازی Skull and Bones سال‌ها به عقب بازگشته است.

حرکت چرخ‌دستی لنگان به سطل زباله

متاسفانه نمی‌توان کتمان کرد که یوبی سافت طی چند سال اخیر به جز سری Assassin’s Creed بارها با شکست روبه‌رو شده و بازی Skull and Bones هم یکی دیگر از شکست‌های قطعی این کمپانی محسوب می‌شود.

در حال حاضر و با سیاست‌هایی که این کمپانی بازی برای بازی اسکال اند بونز در نظر گرفته، بعید به نظر می‌رسد که آينده درخشانی در انتظار این بازی موردانتظار باشد. اما باید دید که آیا یوبی سافت می‌تواند حداقل از لحاظ محتوایی این بازی را نجات دهد یا خیر؟

شاید اگر از محتوا و مراحل جنجالی‌تری به بازی Skull and Bones اضافه شود، بتوان ارتباط بیشتری با این بازی برقرار کرد؛‌ اما در حال حاضر، اسکال اند بونز یک بازی به شدت حوصله‌سربر است که المان‌ها و مکانیزم‌های آن هیچ حس تازگی را ندارد.

حس و حال کلی بازی، بیشتر شبیه به همان مینی گیم کشتی‌رانی در در دنیای بازی Assassin’s Creed: Black Flag،‌ مزید بر چند المان جدید و نوآورانه است که به سودآوری بازی، کمک خاصی نمی‌کنند.